Życie Dziewczyny

Gość

załozyłam ten temat bo takiego chyba jeszcze nie ma.
Dziewczyny jak poradzić sobie z samotnością i tęsknotną, która z dnia na dzień jest coraz większa??

Gość

u mnie to jakos samo sie "utabilizowalo"... im dluzej jest w woju, tym lepiej to znosze:) najgorzej jest dzien po rozstaniu Sad

a potem?? dzidzia.. silownia.. smski.. forum.. sen.. jakos leci Wink

Gość

Gość

Gość

tęsknimy jak każdy ale staramy sie znajdować sobie dużo zajęć,zeby tak nie tesknic.i dużo piszemy i dzwonimy do siebie Very Happy

Gość

pamietam jak rozpaczalam jak szedlo do woja.. bylam przyzwyczajona ze codziennie mamy mnostwo czasy tylko dla siebie Smile

a teraz?? naprawde juz sie przyzwyczalilam.. chociaz gdy musi odjechac po pj-tce to najchetniej zatrzymalabym go sila..
no trudno trzeba przezyc.. Wink

Gość

wlaśnie, chyba najgorzej było mi się przestawić, że do jego pójścia do wojska każdą chwilę, całe dnie spędzaliśmy razem, a potem pusto strasznie się zrobiło. a radzenie sobie z samotnością?? przez pierwszy miesiąc do przysięgi M. nie miał telefonu i tylko dzwoniliśmy codziennie przez kompanię albo budkę, to bardzo pomogli mi znajomi tu na miejscu, bo to były wakacje, całe dnie wolne, całe na rozpaczanie. ale w końcu przestało być tak strasznie. teraz jest za to super, bo mamy stały kontakt i raczej co tydzień stałki, chociaż tylko na noc, ale zawsze. bo pjtki niestety raz na 2, 3 miesiące Sad

po prostu to jest prawda, że trzeba znaleźć sobie zajęcie i mieć cały czas ze sobą kontakt, wtedy samotność tak nie boli.

Gość

PO PIERWSZE PODOBNY TEMAT JUZ JEST WYSTARCZY POSZUKAC I POCZYTAC. PO DRUGIE W KOBIETKACH WOJAKOW SA TEMATY O WOSKU CO SIE TZM DZIEJE ITD. A TEN JEST RACZEJ BARDZIEJ PSYCHOLOGICZNY

PRZENOSZE Smile

Gość

Najlepiej znalezc sobie jakies zajecie. Dla mnie poczatki byly najgorsze, z czasem bylo coraz lepiej, czlowiek sie przyzwyczaja. Nie powiem bo mialam momenty kiedy popadalam w straszny dol, strasznie tesknilam i bylo mi zle, ale to tylko momenty. Wszystko idzie wytrzymac, czlowiek jest silniejszy niz nam sie wydaje...

Gość

Oczywiscie nie ma łatwo,no ale nic sie nie poradzi trzeba jakos dac rade! Wiadomo ze sa chwile ze tesknie jak wariatka za jego oczyskami głosem i wogole całym NIM i humor niezbyt dopisuje.. No ale sa smsy pjtki ktore ładuja mi bateryjki:) ale chyba najgorszy moment jest kiedy musi wyjsc ode mnie z domu i wiem ze juz wraca do wojska wtedy, kiedy licze godz ktore zostały do odjazdu pociagu czy samochodu

i godz czy minut coraz mniej..

Ale bedzie dobrze! Smile

Gość

Po prostu żyć z dnia na dzień, nie odliczać chorobliwie każdej minuty i znaleźć sobie czasochłonne zajęcie.
Trzeba też znaleźć poztywną stronę rozłąki. Mamy więcej czasu na załatwienie zaległych spraw, możemy więcej czasu spędzać z koleżankami itd.
Są chwile, w których jest ciężko. Wtedy najlepiej się wyżalić i wypłakać. Z resztą jest forum, które pochłania duuużo czasu, więc nie ma co panikować Wink

Gość

Mam koszmarnego doła od paru tygodni czyli od kiedy moj Koculek pojechał do wawy.. Nie radze sobie ze smutkiem a im czesciej go slysze w tel, widze na eragg, pisze z nim tym czuje sie gorzej... do konca unitarki 2 tyg, przysiega 05.09 na ktora nie moge pojechac... a tu jeszcze 8 miesiecy... Jak ja mam sobie z tym poradzić? Nie chce mu smęcić i plakać w tel bo jemu tez nie jest lekko.. Poradzcie coś Sad

edit:

Zadzwonil!!!! hahahahaha pol godzinki gadalismy wlasnie Very Happy

ale sie ciesze, moj cudny, kochany slodki glos uslyszalam Embarassed

moje kochanie jedyneeee Embarassed

przepraszam, ale to takie cudne Very Happy

Gość

Tęsknota jest zawsze ogromna.Jednak u mnie było jakoś inaczej.Wyjazdy na poligon nie były tak strasznie i jakoś zlatywały.Ale czas kiedy przebywa na misji to koszmar.Kiepska łączność,długi czas rozłąki i strach.To wszystko powoduje ,że poligon to mały odpoczynek,haha.

Gość

Dla mnie są dni gorsze i lepsze. Najgorsze jest to że w wojsku wszystko to jedna niewiadoma. Wczoraj mówił że przyjedzie w weekend a dziś, że do końca to nie jest pewne. Najgorszy był tydzień po przysiędze-najwicej odczuwałam Jego brak... Jeśli nie przyjedzie to nie wiem co zrobię... Wczoraj radość a dziś znowu łzy Sad

Gość

Dagusza musisz znaleźć sobie zajęcie jakieś, żeby zapełnić ten czas... Poza tym od października zajęcia się zaczynają więc czas będzie trochę szybciej mijał Smile

A w wojsku tak to już jest... Nigdy nic na 100% - niestety Sad

Zapraszam do tematu "Kobitki wojaków" Smile